بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery
بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery
Blog Article
اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.
محققان بر این باورند که هم ژن ها و هم محیط می توانند در ابتلا به پارکینسون نقش داشته باشند.
آنتی اکسیدان ها: غذاهای سرشار از این مواد، می توانند از استرس اکسیداتیو و آسیب به مغز جلوگیری کنند.
برای درمان بیماری پارکینسون از داروهای مختلف استفاده میشود که باعث میشود سلولهای تحلیل رفته دوباره تحریک شوند تا بتوانند دوپامین بیشتری را تحریک کنند و تعادلی در مغز برقرار شود.
روشهای درمانی که برای پارکینسون به کار برده میشوند، برای کنترل علائم هستند؛ اما درمان قطعی آن هنوز ایجاد نشده است.
در این زمینه محققان توانستهاند چشمانداز خوبی را برای از بین بردن این بیماری پیشرونده پیدا کنند. به همین دلیل این امید وجود دارد که در چند سال آینده بتوان یک درمان قطعی کشف کرد.
آیا اژمایش یا روش خاصی برای تشخیص قعطی پارکینسون وجود داره؟و همسرم تا کی باید دارد مصرف کنه؟چون داروها بیحالش میکنه.
بیماری پارکینسون معمولا بهطور ناگهانی ظاهر نمیشود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بیقراری یا خستگی کند؛ در دستها یا دیگر قسمتهای بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دستخط او درمقایسهبا قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
دکتر سمیرا یادگاری متخصص بیماریهای مغز و اعصاب (نورولوژی) دریافت نوبت
نورولوژیست بدین منظور ، بیماری پارکینسون فیزیوتراپی به انگشت دست و انگشت شست بیمار به طور همزمان ، ضربه می زند یا این که جهت بررسی کندی و اختلال حرکت بیمار ، به پای وی ضربه می زند.
اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم غیرحرکتی را نیز تجربه خواهند کرد.
با این حال ، آنها هنوز هم می توانند به اندازه کافی علائم را مدیریت کنند.
مینا گفت: ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.
وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.